İnançsız Hayatın Amacı Nedir?

inançsız insanın "boş anlam" ı kabullenmesinin nedenliklerini merak ediyorum...
insan inanca meyilli bir yapıya sahipse bu insanın zaafı değildir çünkü insanı bu halde yetiştiren tabiatın kendisidir, insan yoktan var edemez bir kavramı...

inançsızın tavrı ise sadece bir tepkidir diyorum ben ve hayatı "anlamsız veya anlamı kendinde" amaç gütmek gereksiz deyip hayatın bu boşluğunu kabullenerek yaşayan insanların (benden farklı oldukları için) mantıklarını merak ediyorum, eğer bu tavırları sadece bir tepki inancı değil ise anlamsızlığı sıradan bulabilen ve kabullenebilen insan anlayışının bu bağlamdaki nedenliklerini ve nasıllıklarını soruyorum...

oyalanma araçlarının bu devirlerde artması anlam arama çabasınıa gerek duydurmuyor olabilir mi, onları soruyorum, ilk insanları düşünün...

aslında dikkat edilmesi gereken nokta şu: kitapta bir cümle var diye gerçek ortaya çıkamaz. yani inançlı insanlarda özünde "bilmiyor" sadece inanıyor. ancak bilim, bilmediği şeyden korkmaz ve bilmeden yaşayabilir. bilmediği şeyi öğrenmek içinde kendi yöntemini uygular: sorgular, araştırır, test eder vb.

ben bir inançsızım. ve bu bir tepki değil. bir zamanlar namaz kılardım. sonra kitabı okudum, anlamsız buldum. iflah olmaz bir bilim yanlısıyım.

ve burda "amaç" kelimesi olarak "tarifi yapılamaz bir varlığa tapınma" eylemini asla kabul etmiyorum.bu bir amaç olamaz. sadece araç olabilir.

bu dünyada bişiler bırakabilmek

bu konu bayadır tartışılıyor yani bence inançsız hayatın bir amacı olmak zorunda değildir.... ayrıca merak ettiğim bişi var yaşamak için illaki bişilere inanmak mı gerekiyor?

ama düz mantıkla bakmayın rica ederim, konuyu açmamın nedeni, "benim bildiğimden başka bir şey var mıdır inançsızların aklında" dememdi...

gerçeği bilmediğimizi kabul edelim ve beraber düşünelim diyorum, "hayatın amacı olmak zorunda değil" demek çok basit...

ben bir amacı olduğunu size tümevarım yöntemiyle kanıtlayabilirim...,

hayattaki küçük amaçlar mesela, okula gitmek, onun amacı eğitim almak, onun amacı iyi bir iş sahibi olmak, onun amacı rahat bir hayat yaşayabilmek...

görüyorsunuz değil mi bunlar somut amaçlar...

küçük küçük amaçlar...

eğer bu küçük amaçlar varsa ve insan hayatını bunlara adıyorsa "büyük bir amaç da vardır" dememe kimse itiraz edemez...

bakın bunlar bir şey bilmeyen insanın sözleri, sadece akıl yürütme bunlar, gelin beraber akıl yürütelim, duvarın önünde doğduk ve duvarın arkasındaki hakkında akıl yürütelim kavga etmeyelim, kimseye bir mucize verilmiyor ölümden sonrasını kimse bilmiyor...

İnancın hayat amaciyla bağdaşmış olmasi bana açıkcası çok dürüstçe gelmedi. Bir insanın hayattaki amacı illede ölümden sonra bir ödül olmamalı. Amaç yaşam süresi içinde olmalıdır bence. İnanç bir amaç olursa zaten amacından şaşmış olur