Müzisyenler Arasında Tüketim Çılgınlığı-gas Ve Diğerleri...

Relic hastalıgıda bundan kaynaklı bence.

Kendime bakarak söylüyorum, gençliğimde parasızlık kaynaklı istediğim ekipmana bir türlü sahip olamadım.. Hep içimde bende de Gibson olsa o sesi çıkartırdım kaldı.. E param olunca da aldım, o sesi de çıkarttım, çaldım, eğlendim.. Ama bu seferde bindinglisi olsun, şekli şöyle olsun a geldi olay..

Aynı şey diğer müzik aletleri içinde oldu..

Şu anda bir adet Les Paul um, 2 adet amfim ( birisi tonal, diğeri jtm 30 ) ve 3 tane pedalım var ( Alen Geere LEADer, Mesa Bottle Rocket, EP Booster ) 😀 Bütün gas sonucu ulaştığım nokta budur.. Alt segmentten başlayıp yavaş yavaş yukarı çıkmak.. Hali hazırda Alshain in yapmakta olduğu bir telecasterda yolda.. Bir adet de kendim franken strat topluyorum..

Bu bence iyi huylu gas.. Elinde iyi ekipman yok, olsa şöyle olur diyorsun, bir kademe arttırıyorsun bakıyorsun oluyor bu sefer lükse kaçmaya başlıyorsun.. Ha bunu yaparken maddi durumun iyi olur elindekileri satmadan alırsın daha hoş daha güzel tabi.. Ben şu anda sattığım Gibson studio ya üzülüyorum 🙂

Birde bence kötü huylu gas var, o da ihtiyacının ne olduğunu bilmeden çılgınca almak...Ama bu sadece müzik işinde değil şu anda hayatın her evresinde var..Şu anda da insanlar okadar kolay kendilerinin olmayan parayı harcıyorlarki.. O kadar anlamsız şeylere, marka takıntısı, alayım dursun ucuzluğa girmiş mantığı vs..

Örneğin bu işlerden para kazanma merakım olmadığı için söylüyorum, bedava vermedikleri sürece kolay kolay bir 7 telli almam.. Müzik tarzım değil, çalmam... Merak da etmiyorum, kaldıki merak etsem gider müzik markete denerim.. Alıp deneyip 1 hafta sonra beğenmediği yada o tarz çalmadığı için satmaya çalışan, satamayan, aldığından çok daha azına satan, zarar eden insanlara üzülüyorum..

Yani sonuçta gas her zaman olur olacaktır.. Problem yeni birşeylere sahip olmak güdüsünü kontrol altına alabilmek..

Tabi bu yazdıklarım normal insanlar için.. Yoksa Dubai de arap şeyhinin oğlu belki saatte milyarlar harcıyor bizim gitarlar felan hikaye..


Sonuçta her koyun kendi bacağından.. İsteyen istediğini alır, ödeme yapmak için benden borç istenmediği sürece umrumda olmaz 😀

aklıma eski slah posteri geldi birsürü gibson. amca uzanmış önüne... bu konuda yazan bir çok arkadaşla aynı dönemi geçirmişiz (en azından kendi adıma) ergencelik zamanındaki maddi durum ve çocuk harçlığı ile alınamayanlar 30 yaş sonrası kabusa dönüşüyor anlaşılan. geçenlerde sitede bir yazı vardı. arkadaş dod pedal topluyordu. lise yıllarında görüpde alamadığı dod pedalları toplamaya başlamış ne olursa alıyordu. saygı duydum. ilk gitarım bir ibanez ex170 idi. babamdan bu gitarı almasını istediğimde bana verdiği cevap şu idi.'' adam kaç metre kereste kullanmış 300 dolara satıyor'' O yaş zekasında ne kadar anlamsız saçma bir cümleydi benim için. sizede büyük ihtimalle puhaa dedirtmiştir muhakkak. sonuçda babam bana o gitarı aldı. yıllardır güldüğüm o cümlesini üniversiteden sonra anlamaya başladımki şimdi hesap edebiliyorum benim marangoz babam 300 dolara ne kadar kereste alır ne kadar kapı pencere doğraması yapar para kazanırda benim ve abimin okul masraflarını ev kirasını vs öder. neyse çok duygusala bağlamaya gerek yok. sonuç nooldu. gitar alındı ama anfi yok.öncelikle bozuk bir sony walkman açılır kristal uçlarına bir mono jak bağlanır. kulaklıktan bool kirli bir tel sesi elde edilip mutlu olunur. sonra başka bi walkman alınır. hızlı soloları yavaşlatmak için motor devri düşürülür. bööööüü diye boğuk bir ses. ama mutluyuz ya biz. gitar çalışıyoruz çünki çalamıyoruz 🙂 sonra çok büyük bir kıyak olur. arkadaş bir yarışma sonucu anfi kazanınca eski anfi geçici olarak bana verilir. Lender marka 70 kiloluk kızıl bir anfi. aradan telsiz sesleri gelir ama walkman den sonra çiççek gibi 🙂 insan imkansızlıklar ve bahsi geçen slah posteriyle büyüyünce iş hayatına geçince GAS oluyor haliyle. bu seferde müzik için ayırcak zaman kalmıyor. iş insanın bütün zamanını alıyor 🙂

harbi gas şu sanırım 😀 para b.k tabi 😀

benim dediğim poster bu değil. daha az gitar vardı. (azdan kastım yarısı kadar) ozamanlar onunda çok gitarı yokmuş demekki GAS a gelmiş 🙂

customshop demiş ki:

. ilk gitarım bir ibanez ex170 idi. 🙂

Hepsini görmek için tıklayın...

Senin gene iyiymiş.. Bende stagg marka bir strat kopyası ( 120 yada 150 $ a almıştım ) ( ama hakkını yemeyeyim şimdi alt tellerden aldığım performansı şahane idi fakat sanırım gitarın üst tarafı sunta olduğundan üst tellerde bir boğukluk ne bileyim 1-2 sn yelik sustain 🙂 ) üzerine Rc marka bir bağlama amfisi ( 60 TL vermiştim buna da )..

Bu setide benim berberin ( 6 yaşımdan beri aynı adama gittiğimden aramızda duygusal bir bağ da var 😀 ) oğlana hediye ettim birkaç ay önce 😀

Çocuk daha ortaokul 1 de bir senedir klasik gitar dersi alıyor.. Bir sevindi bir sevindi anlatamam...

onu bilmem de eric claptona kimse yaklaşamaz 😀 2009 yılında 65 gitarını sattı herif. Şu posterde kaç tane var bir de 65 tane şu ekrana sığmaz heralde.

65 değil 70 miş bu arada 😀

clapton bu yapar. bende bu güne kadar 10-15 tane gitar satmışımdır. fakat 5 tane clapton şarkısı çal de çalamam. büyük adam bu Claptonda. o bareli akorları baş parmağıyla üstten destekleyip basıyorya gıcık ediyor beni. param olunca bi blackie alayım parmağıda uzattırayım diye düşünüyorum estetikle 🙂

sattığı gitarlara manevi değer de biniyor kuşkusuz düşün ki kaç katına satıyor her gitarı 😀 ben hayal edemiyorum elimde eric claptonun çaldığı bir stratın olduğunu 😀

Hakkaten '90ların başında çıktı EX serisi, o dönem onlar hayallerimizin bile ötesindeydi, benim ilk gitarım bu linktekinin bolt on ve bi kaç kat daha dandik olanıydı, hala duruyo memlekette. Daha önce ilk gitarınız başlığına da yazmıştım bunu... Ben bunu söyleyince '70lerde mi yaşadın diye soruyolar. Hayır, sadece Zonguldak'ta, dağın başında bi köyde büyüdüm. İlk defa siyah boyalı tuşesi olan bi klasik gitar gördüğümde yüreğime iniyodu nerdeyse heyecandan. 🙂




Eric Clapton'u anlarım, rehabilitasyon merkezine bağış için satıyo genelde gitarlarını da bu nedir yahu?

http://www.christies.com/features/auctions/1011/richard-gere/
http://www.christies.com/the-richard-gere-guitar-23434.aspx

para olsaydı sanırım bende farklı amfiler ve pedallar denemek isterdim.

işin sonu yok arkadaş ya en iyisi parasızlık. orta seviye bi gitar ve amfi + sıkı çalışma disiplini ile alemin kralı olunacağına inanıyorum. Ne pedalı ne efekt cihazları hepsi yalan bence. En kıymetilisi parmaklardan çıkan ton ve yaratıcılık. Youtube de deli adamlar var sayıdığım türden. Şu televizyonda gezen 84 yok pera yok işte model redd özellikle gıcık olduğum gripin athena gibi eline gibson custom black beauty ne bileyim telecaster alıp am F akoru basan grupların kıymeti yok bende. bunların değil o gitara emek veren adamların kıymetli olması lazım aslında ama işte ne diyeyim. Söz yok daha fazla.

the-pentagram demiş ki:

işin sonu yok arkadaş ya en iyisi parasızlık. orta seviye bi gitar ve amfi + sıkı çalışma disiplini ile alemin kralı olunacağına inanıyorum. Ne pedalı ne efekt cihazları hepsi yalan bence. En kıymetilisi parmaklardan çıkan ton ve yaratıcılık. Youtube de deli adamlar var sayıdığım türden. Şu televizyonda gezen 84 yok pera yok işte model redd özellikle gıcık olduğum gripin athena gibi eline gibson custom black beauty ne bileyim telecaster alıp am F akoru basan grupların kıymeti yok bende. bunların değil o gitara emek veren adamların kıymetli olması lazım aslında ama işte ne diyeyim. Söz yok daha fazla.

Hepsini görmek için tıklayın...

Yalnız buradan işler farklı noktaya geliyor.. Olay Gas abi..

Ben sana bu konuda katılmıyorum.. Sonuçta Bob Marley de, Nirvana gurubu da çoğu işi iki akordan ibaret.. Ama çok severim ( İlk aklıma gelenler olduğu için yazdım ) ve bu adamlarında hep customları hatta signature ları var.. Yani..

Bu biraz şey gibi oluyor.. Benden kötü çalıyor ama ekipmanı benden iyi.. Yok yani böyle bir şey 😀 Adamda para vardır, başka bir işte çalışmıştır, müzik yaparak kazanmıştır vs almıştır.. Bence buna karışmaya yada o şöyle çalıyor bu şöyle çalıyor diyerek yargılamaya hakkımız yok..

Athena yı da çok severim bu arada 😀 Ska rulls..

haklısın konuyu saptırdım biraz 😀 Ama ben kötü çalıyolar demiyorum ki bişe çalmıyolar 😀 Beste şarkı anlamında yanlarına yaklaşamam. Ama custom gitarlar kullanıyosan grupta vokal kadar onlar da ön plana çıkmalı hüner olmalı yani gitarda. Bunlar resmen akor basıyo abi hakaret lan koskoca gibson les paul customa yada teleye 😀 Ah yavuz çetin nerdesin ? Varileri var ama kıymeti bilinmiyo. Disko kralıa çaktı 1000 tane yetenek ama ülkemizdeki çoğu insan öküz trene bakar gibi bakıyo o çocuklara.

Di mi yahu, adamlar sahneye çıktık, her bildiğimizi gösterelim diye bakın sweep de atabiliyorum, bi de bu hafta bunları öğrendim mi desinler? O yolları gitmiş, geri dönüyolar artık. Athena konserine gitmişliğim var, sahne performansları müthiş adamların, sadece bunun için bile izlenir müziğini sevmesem... Bi de herkes virtüöz olmak, solodan soloya koşmak zorunda değil. (Bkz: Korn gitaristlerinin bi kaç sene önce Metallica solosu atamamaları...) Sahne tecrübesi kesinlikle hafife alınmayacak bi şey, PC başında oturarak Steve Vai çalmak yolun ancak yarısıdır bence, kalabalıklara çalarken insan en başta Am - Em basarken bile heyecanlanıyo.

gary moore hep sweep yapıyo slash de hep solodan soloya koşuyo zaten 🙂 korn da amerikan piyasa grubu zaten bunu birsürü insan kabul ediyo. Evanescence de korn da şu ergen müzikleri dediğimiz tarza ilgi artmaya başladığı için yaratılmış ve harcanması için sürülmüş gruplar. James munky yada head ne yazmış ki ne çalmış ki signature ürünleri var ? Saygıyı sonuna kadar hakeden metal tarzında lamb of god var behemoth var in flameş var trivium var mesela bunlar sadece birkaçı. Çok cıv cıv diye solo yoktur bunlarda ama yine rıfflerinde vokal eşliğinde yaratıcılık doludur. Onu diyorum ben

anammm.. gene başlık dışı forum savaşları çıkıyor. olay çıkmadan kaybolayım ben. bol müzikli günler.

İyi bir grubun başına, onu ergenlerin çok sevmesinden daha kötü bir şey gelemez sanırım. Direk damgayı yer.

Evet, başlık ufaktan çığrından çıkmış. Ama iki sayfada pek öyle olay çıkmamış, ona da şükür🙂
Bence GAS ve benzeri sorunlar kendimizle yüzleşmemizi gerektiriyor. Topu başkasına atıp "filanca ne kadar kötü çalıyor ama acaip de pahalı ekipmanları var..." dediğimiz noktada sadece konu değişmiyor aslında. Yüzleşme ve kendimize eleştirel bakma şansını da tepiyoruz aradan. Bunu da pek çok konuda yapıyoruz aslında.

Benim kendimde fark ettiğim şey, müzik yapma motivasyonum arttığı zaman, GAS ve benzeri gereksiz tüketim çabalarımın azaldığı... Diğer taraftan, başka tüketim çılgınlıklarına kıyasla müzisyenlerinki bana yine de masum geliyor çoğu zaman. Funkyou'nun dediği üzere "iyi huylu GAS"dan bahsetmek de mümkün galiba...