"oyunculuk ve senaryo yok" demek hakkatten büyük haksızlık, aşağıya bazı filmler yazıcam, bu filmlerdeki oyunculuklar ve işledikleri konu itibariyle senaryo son derece başarılıdır, haa hepsi aynı başarı boyutunda olmayabilir ama gayet ortalamanın üstü oyunculuklar vardır. Hepsi de ya sosyal bir yaraya parmak basar.
Şimdi bir kere bu tür filmleri izlerken öyle grafik, ışık, 3 boyut, cart curt, v.s. beklemeyeceksin, yani bu tür konulardan beklentini sıfırlayacaksın çünkü bunlarla ilgilenmiyor bu filmler ki ilgilenmediği halde yine de hiç bir şekilde sırıttığını düşünmüyorum, belki izlediğinizde bu tür konularda sınıfta kaldıklarını düşünebilirsiniz ama ben işin o yönüyle ilgilenmiyorum önceden de dediğim gibi.
Bir kere Zeki Demirkubuz'un tüm filmleri izlenmeye değerdir. Hele ki bir Masumiyet filmi bu ülke sinemasının başyapıtları arasında gösterilebilir, bütün filmlerini tavsiye edebilirim, izlemediğim filmi yok, hiç pişman değilim. Bunun dışında Kazım Öz, Cemal Şan, Yüksel Aksu gibi yönetmenleri de beğenirim.
Şu filmler son bir senede izlediğim ilk aklıma gelen filmlerdir:
Acı, Toprak, Fotoğraf, Usta, Toprağın Çocukları, Bahoz, Dilber'in Sekiz Günü, Aşk ve Devrim, Yangın Var, Nar, Çoğunluk, Atlı Karınca, Entelköy Efeköy'e Karşı, Dedemin İnsanları
Bunun dışında şu an ismini unuttuğum Yılmaz Erdoğan ve Monica Bellucci'nin de yer aldığı "Gergedan Mevsimi" filmini de epey beğendim.
Dediğim gibi eğer aksiyon, maksiyon, vurdu kırdı, grafik yönüyle ağır basan filmler izliyorsanız hiç bulaşmayın ama yeniliklere açığım, biraz oyunculuk izliycem, insanı odak noktasına koyan politik veya politik olmayan filmler izliycem diyorsanız buyrun 🙂
Not: Tarık Akan'ın jön filmlerini bıraktıktan sonra 80'lerin 2. yarısından sonra rol aldığı politik filmleri de gayet beğenirim, mesela bi "Çark" mükemmel bir işçi sınıfı filmidir bana göre.
Şimdi bir kere bu tür filmleri izlerken öyle grafik, ışık, 3 boyut, cart curt, v.s. beklemeyeceksin, yani bu tür konulardan beklentini sıfırlayacaksın çünkü bunlarla ilgilenmiyor bu filmler ki ilgilenmediği halde yine de hiç bir şekilde sırıttığını düşünmüyorum, belki izlediğinizde bu tür konularda sınıfta kaldıklarını düşünebilirsiniz ama ben işin o yönüyle ilgilenmiyorum önceden de dediğim gibi.
Bir kere Zeki Demirkubuz'un tüm filmleri izlenmeye değerdir. Hele ki bir Masumiyet filmi bu ülke sinemasının başyapıtları arasında gösterilebilir, bütün filmlerini tavsiye edebilirim, izlemediğim filmi yok, hiç pişman değilim. Bunun dışında Kazım Öz, Cemal Şan, Yüksel Aksu gibi yönetmenleri de beğenirim.
Şu filmler son bir senede izlediğim ilk aklıma gelen filmlerdir:
Acı, Toprak, Fotoğraf, Usta, Toprağın Çocukları, Bahoz, Dilber'in Sekiz Günü, Aşk ve Devrim, Yangın Var, Nar, Çoğunluk, Atlı Karınca, Entelköy Efeköy'e Karşı, Dedemin İnsanları
Bunun dışında şu an ismini unuttuğum Yılmaz Erdoğan ve Monica Bellucci'nin de yer aldığı "Gergedan Mevsimi" filmini de epey beğendim.
Dediğim gibi eğer aksiyon, maksiyon, vurdu kırdı, grafik yönüyle ağır basan filmler izliyorsanız hiç bulaşmayın ama yeniliklere açığım, biraz oyunculuk izliycem, insanı odak noktasına koyan politik veya politik olmayan filmler izliycem diyorsanız buyrun 🙂
Not: Tarık Akan'ın jön filmlerini bıraktıktan sonra 80'lerin 2. yarısından sonra rol aldığı politik filmleri de gayet beğenirim, mesela bi "Çark" mükemmel bir işçi sınıfı filmidir bana göre.